Zawsze podziwiałam pięknie ukwiecone balkony innych i marzyłam o swoim własnym ogródku. Gdybym miała ogród to..  Ale nie mam.

Mam za to balkon, a właściwie loggie. Nasze mieszkanie jest w bloku z wielkiej płyty od strony zachodniej. Piękne słońce po południu.  Kiedyś miałam go całkiem dużo ukwieconego, ale.. zmęczyło mnie coroczne sadzenie pelargonii, begonii, tymianku, fuksji, która nigdy się u mnie nie przyjęła, mimo że tak bardzo ją o to prosiłam.. Mój mąż z kolei wyraził swoją niechęć do corocznego przynoszenia ziemi i wynoszenia przemarzniętych kwiatów do zsypu na dole. Tak więc nasz balkonik powoli tracił nasze zainteresowanie. Potem pojawiły się dzieciaki i pewnie by rosło tam składowisko gdyby nie „nagła” wymiana balustrad. Ten bodziec dal nam impuls, żeby zagospodarować tę przestrzeń, byśmy mogli całą rodziną z niej korzystać. Ale jak? Ale co? Znowu pelargonie? Nie!! Mimo że to piękny kwiat. Chce coś innego, wygodnego,  i takiego mojego.

Wtedy pojawiła się Ela,  która się na tym zna. Poznając ja bliżej, zastanawiam się, czy jest jakaś rzecz, na której się nie zna? Bo jest to Człowiek Renesansu, Człowiek orkiestra.  Umiejąca słuchać i wychwycić potrzeby. Ela przychodziła z rozwiązaniami, które wykraczały poza mój horyzont.

Projektantka potrafiła mnie słuchać i wyciągać z gąszczu informacji moją potrzebę i moja wizje na tą przestrzeń. A kiedy wodze mojej wyobraźni poszybowały za daleko, potrafiła sprowadzić mnie na ziemie, mówiąc: może spróbuj przez rok, a jak nabierzesz rozpędu, na jesieni dodamy kolejne rośliny …

Wypunktowanie moich potrzeb bardzo mi zobrazowało rzeczywistość. To było naprawdę pomocne narzędzie. Mogłam doprecyzować, co jest dla mnie najważniejsze m.in. wielosezonowość kwiatów, niewnoszenie ich do domu na zimowanie. Mój mąż chciał mieć miejsca na narzędzia. A dzieciaki chcieliśmy, żeby się angażowały w dbanie o rośliny. Mój balkon stawał się realny.

Kolejny etap to przesłany projekt. Było to jak odkrycie nowego lądu. To tak można? U mnie na balkonie? Naprawdę mogę mieć maliny, nie dowierzałam. A ta szafa naprawdę może stać w innym miejscu? Jak to? Zawsze stała pod ścianą z lewej albo z prawej strony. Można inaczej? Okazało się ze można. I jest idealnie! Nasz balkon jest bardzo funkcjonalny. Są w nim przestrzenie na zioła i owoce. Jest miejsce na narzędzia. Jest też przestrzeń wypoczynku z dwoma bujanymi krzesłami brazylijskimi. To zawsze było moim marzeniem. Mieć hamak. Ale w bloku. Tak blok wcale nie musi ograniczać!